Dhan-ya-bad
Door: Jacob en Colina
Blijf op de hoogte en volg Jacob & Colina
29 Januari 2013 | Nepal, Pokhara
Namaste!
Kathmandu, een stad met 1 miljoen inwoners en 1 vuilniswagen. Het is een begin zullen we maar zeggen. Wij hebben deze stad inmiddels verlaten en zitten nu in Pokhara, ongeveer 6 uur rijden van Kathmandu. We hebben dus ook al afscheid moeten nemen. Wat gaat de tijd toch snel. De laatste dagen in het elderly’s home hebben we ons wederom vermaakt met alle voorkomende werkzaamheden. Zo nu en dan komen er gulle gevers langs. Zo was er woensdagochtend een groep boeddhistische nonnen die gebreide wollen mutsen uitdeelden. Chandra Kumari, wij noemen haar Eucalipta en 85 jaren oud, had er al snel eentje te pakken. Even later mochten we even onder haar omslagdoek kijken. Ze had er wel 10 mutsen onder zitten en de nodige pakjes met koekjes. Ze zorgt goed voor zichzelf, de schat.
Colina doet meestal haar truc als menselijke wasmachine en ik ben vaak in de slaapzaal te vinden. Colina geeft daarna de oudjes eten die dit niet zelfstandig kunnen. Eerst maakt ze het eten fijn en dan met een beetje melk het eten naar binnen zien te krijgen. Het laatste beetje melk is op verzoek van Bachhu voor de kleine kat. Daarna wordt ze naar een matje gebracht waar ze voorover gebogen in een hurkhouding gaat liggen. Even rustig wrijven over haar rug. Ze heeft pijn. Heel voorzichtig. Ze is zo fragiel.
We vinden het geweldig om ook contact te hebben met de lokale vrijwilligers. Verpleegkundigen uit het ziekenhuis die naast hun normale werk langs komen om een handje te helpen. En dan de drie jongens van een jaar of 20, met hun leren jasjes, flitsend kapsel en hun stoere brommers. Studenten van de opleiding sociaal werk. Respect voor die gasten, ze staan wel gewoon poep op te ruimen.
Bij het afscheid dachten we te horen, see you tomorrow, maar helaas het was voor ons de laatste dag. Het was fantastisch, dank jullie wel. Dhan-ya-bad.
Op de laatste dag bij het weeshuis hebben ik en Samia samen met de kinderen de eetaal schoon gemaakt. Helaas was er geen zeep om de vloer mee schoon te boenen. Dus dan maar heel veel water er over heen. Daarna naar de library gegaan. We hadden voor de kinderen een paar educatieve spelletjes gekocht. Dat was wel een succes en ze waren dol enthousiast.
Helemaal door het dolle heen hebben we afscheid genomen. Dat was het dan. Hopen dat het een beetje goed komt met de kids.
Bij Colina is dokter Deepak in de klas geweest. Hij werkt in het ziekenhuis en reageerde enthousiast toen hem werd gevraagd om een keer wat informatie te geven over de menstruatie cyclus en zwangerschap. De dames hadden zich goed voorbereid en hadden veel vragen. 1 vrouw had een vraag mee gekregen van haar dochter over cysten in haar baarmoeder. De vrouwen vonden het vooral interessant om te weten dat ze een bepaalde periode minder vruchtbaar zijn. Deze informatie kunnen ze gebruiken als een niet al te safe alternatief voor voorbehoedsmiddelen. Deze zijn wel verkrijgbaar maar voor de meeste mensen niet betaalbaar. De tijd bleek veel te kort. Omdat Colina weggaat houdt Cora het vuurtje een beetje warm bij dokter Deepak in de hoop dat hij nog een keer terug wil komen.
Ook hier was het afscheid gekomen. Met veel tikka’s op haar gezicht, kettingen, oorbellen, kauwgum, knuffels en heel veel sjaals werd ze uitgezwaaid.
Onderaan staan een aantal foto’s van de drie projecten waar we gewerkt hebben.
De laatste avond in Kathmandu hebben we doorgebracht met de andere vrijwilligers Cora en Samia. En natuurlijk Manish en Sanu. Van Fernanda en Alex hadden we eerder in de week al afscheid genomen. Het was een leuke avond met voor de gelegenheid een klein, smeulend vuurtje. We konden geen hout vinden dus werden het kolen.
De volgende dag werden we in alle vroegte uitgezwaaid door Manish en Sanu. Op weg naar Pokhara. Een mooie route door de bergen. Voor ons in de bus zat een klein meisje met haar moeder. Op een gegeven moment dacht die kleine, ik ga eens lekker kotsen, tussen de stoelen door naar achteren. Hmmmm, lekker, hadden wij weer.
En dan nu in Pokhara, aan een prachtig meer, met uitzicht op een aantal Annapurna’s.
Zaterdag vliegen we naar New Delhi, waar we maandag worden opgepikt om de volgende dag door te reizen naar Lalsot.
We zijn heel erg blij met jullie berichtjes. Echt leuk om te lezen. Ellen stuurde ons nog foto’s van Yindee in de sneeuw. Geweldig, wat is dat dan mooi die sneeuw, die we hier wel zien maar niet kunnen aanraken.
Manfred, proficiat met je club. Laten we het er maar niet over hebben, ha,ha.
Dikke knuffels van ons en tot de volgende keer vanuit India.
Kathmandu, een stad met 1 miljoen inwoners en 1 vuilniswagen. Het is een begin zullen we maar zeggen. Wij hebben deze stad inmiddels verlaten en zitten nu in Pokhara, ongeveer 6 uur rijden van Kathmandu. We hebben dus ook al afscheid moeten nemen. Wat gaat de tijd toch snel. De laatste dagen in het elderly’s home hebben we ons wederom vermaakt met alle voorkomende werkzaamheden. Zo nu en dan komen er gulle gevers langs. Zo was er woensdagochtend een groep boeddhistische nonnen die gebreide wollen mutsen uitdeelden. Chandra Kumari, wij noemen haar Eucalipta en 85 jaren oud, had er al snel eentje te pakken. Even later mochten we even onder haar omslagdoek kijken. Ze had er wel 10 mutsen onder zitten en de nodige pakjes met koekjes. Ze zorgt goed voor zichzelf, de schat.
Colina doet meestal haar truc als menselijke wasmachine en ik ben vaak in de slaapzaal te vinden. Colina geeft daarna de oudjes eten die dit niet zelfstandig kunnen. Eerst maakt ze het eten fijn en dan met een beetje melk het eten naar binnen zien te krijgen. Het laatste beetje melk is op verzoek van Bachhu voor de kleine kat. Daarna wordt ze naar een matje gebracht waar ze voorover gebogen in een hurkhouding gaat liggen. Even rustig wrijven over haar rug. Ze heeft pijn. Heel voorzichtig. Ze is zo fragiel.
We vinden het geweldig om ook contact te hebben met de lokale vrijwilligers. Verpleegkundigen uit het ziekenhuis die naast hun normale werk langs komen om een handje te helpen. En dan de drie jongens van een jaar of 20, met hun leren jasjes, flitsend kapsel en hun stoere brommers. Studenten van de opleiding sociaal werk. Respect voor die gasten, ze staan wel gewoon poep op te ruimen.
Bij het afscheid dachten we te horen, see you tomorrow, maar helaas het was voor ons de laatste dag. Het was fantastisch, dank jullie wel. Dhan-ya-bad.
Op de laatste dag bij het weeshuis hebben ik en Samia samen met de kinderen de eetaal schoon gemaakt. Helaas was er geen zeep om de vloer mee schoon te boenen. Dus dan maar heel veel water er over heen. Daarna naar de library gegaan. We hadden voor de kinderen een paar educatieve spelletjes gekocht. Dat was wel een succes en ze waren dol enthousiast.
Helemaal door het dolle heen hebben we afscheid genomen. Dat was het dan. Hopen dat het een beetje goed komt met de kids.
Bij Colina is dokter Deepak in de klas geweest. Hij werkt in het ziekenhuis en reageerde enthousiast toen hem werd gevraagd om een keer wat informatie te geven over de menstruatie cyclus en zwangerschap. De dames hadden zich goed voorbereid en hadden veel vragen. 1 vrouw had een vraag mee gekregen van haar dochter over cysten in haar baarmoeder. De vrouwen vonden het vooral interessant om te weten dat ze een bepaalde periode minder vruchtbaar zijn. Deze informatie kunnen ze gebruiken als een niet al te safe alternatief voor voorbehoedsmiddelen. Deze zijn wel verkrijgbaar maar voor de meeste mensen niet betaalbaar. De tijd bleek veel te kort. Omdat Colina weggaat houdt Cora het vuurtje een beetje warm bij dokter Deepak in de hoop dat hij nog een keer terug wil komen.
Ook hier was het afscheid gekomen. Met veel tikka’s op haar gezicht, kettingen, oorbellen, kauwgum, knuffels en heel veel sjaals werd ze uitgezwaaid.
Onderaan staan een aantal foto’s van de drie projecten waar we gewerkt hebben.
De laatste avond in Kathmandu hebben we doorgebracht met de andere vrijwilligers Cora en Samia. En natuurlijk Manish en Sanu. Van Fernanda en Alex hadden we eerder in de week al afscheid genomen. Het was een leuke avond met voor de gelegenheid een klein, smeulend vuurtje. We konden geen hout vinden dus werden het kolen.
De volgende dag werden we in alle vroegte uitgezwaaid door Manish en Sanu. Op weg naar Pokhara. Een mooie route door de bergen. Voor ons in de bus zat een klein meisje met haar moeder. Op een gegeven moment dacht die kleine, ik ga eens lekker kotsen, tussen de stoelen door naar achteren. Hmmmm, lekker, hadden wij weer.
En dan nu in Pokhara, aan een prachtig meer, met uitzicht op een aantal Annapurna’s.
Zaterdag vliegen we naar New Delhi, waar we maandag worden opgepikt om de volgende dag door te reizen naar Lalsot.
We zijn heel erg blij met jullie berichtjes. Echt leuk om te lezen. Ellen stuurde ons nog foto’s van Yindee in de sneeuw. Geweldig, wat is dat dan mooi die sneeuw, die we hier wel zien maar niet kunnen aanraken.
Manfred, proficiat met je club. Laten we het er maar niet over hebben, ha,ha.
Dikke knuffels van ons en tot de volgende keer vanuit India.
-
29 Januari 2013 - 17:57
Maaike:
Hi Jacob en Colina,
Wat een ervaringen al in zo'n korte tijd! Indrukwekkend allemaal, vooral de foto's. Benieuwd waar de reis jullie in India naar toe brengt. Groeten Maaike -
29 Januari 2013 - 19:46
Helma:
Jeetje wat een mooi verslag, en die foto's erbij. Ik hoop ook oud te worden maar niet zo. Wat hebben wij het toch luxe. TOP wat jullie gedaan hebben voor die mensen. Jacob wat heb je een mooi wit schortje zal er thuis een klaar leggen.
En nu naar Lalsot een vertrouwd plekje, geniet noch van jullie vrije dagen en tot de volgende keer DK -
29 Januari 2013 - 20:54
Manfred&Jacqueline:
Hallo luitjes,
Wat een indrukwekkende foto's weer.
Wat ons ook al opviel is het mooie schortje wat jacob aan heeft op de foto.
En wat Colina betreft, dachten wij dat Carnaval niet haar ding was.
Wat is ze toch mooi geschminkt, ze zou zo mee kunnen in de optocht.
En verder hoop ik dat jullie net op tijd terug in Nederland zijn om jullie clubje van de nacompetitie te behoeden.
Tot het volgende verslag en de mooie foto's.
Groetjes en kusjes,
Manfred, Jacqueline, Daphne en Tessa -
29 Januari 2013 - 22:35
Fook:
Wat een schitterende foto's en prachtige verhalen!! Ik verheug mij alweer op de volgende belevenissen! Veel plezier! Take care! -
30 Januari 2013 - 13:37
Inge:
elke keer weer genieten van de verhalen van jullie! Zo herkenbaar en ook zoveel waar ik nog geen weet van had dat het ook bestond. Zoals bijvoorbeeld het elderly's home. Wordt je als toerist niet op wordt gewezen....
Geniet van de frisse lucht in pokhara! (En foute, maar lekkere, pizza's, hamburgers enz.)
En dan nog een mooie reis naar India!
Geniet ik hier ondertussen mee van de verhalen. -
30 Januari 2013 - 15:47
Franc,Hilke,Masha En Ichelle:
Hey Jacob en Colina
Super die foto's , de karakteristieke gezichten en al die kleuren. Stuur er nog maar meer.
Door al die verhalen krijg ik wel de kriebels , vooral die oudjes zijn aandoenlijk.
De tijd vliegt voorbij, deel 1 zit eral weer op. Goeie reis naar India, geniet ervan en tot het volgende verslag.
Dikke kus van ons -
31 Januari 2013 - 11:15
Janneke:
Prachtige verhalen en ontroerende foto's! Veel liefs uut Grun'n. JtH -
03 Februari 2013 - 10:15
Koos En Antje:
Hallo daar,
Wij genieten intens van jullie verhalen. De foto's zijn geweldig.
Petje af voor wat jullie daar allemaal doen.
Wij kijken uit naar het volgende verslag/ verhaal.
Dikke smok van,
Koos en Antje -
03 Februari 2013 - 12:24
Harm:
Trots op jullie, maar dat was ik al geloof ik. Ben wel jaloers op de wijnvlekken op jullie gezicht en dat jullie zo heerlijk mogen pielen met die oudjes. Echt gaaf, zo mooi om te lezen.
En die foto's? Prachtig. Er is 1 bij die wil ik op posterformaat. Foto 16 van de vorige reeks, schitterend world press picture wat mij betreft. Ga zo door en kom nog eens langs voor de koffie, maar wel even bellen. Heb namelijk geen tijd. Druk he!
Groetjes Harm
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
